27 november 2003

Hoi allemaal,

Vandaag is Mattijs weer op controle geweest in Rotterdam. Het is een rare dag vandaag. Vanmiddag drong het opeens tot me door dat we precies 5 jaar geleden te horen hebben gekregen dat Mattijs leukemie had. 27 November 1998. Ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik was aan het koken toen zo rond een uur of half 6 de dokter belde met het slechte nieuws.

Met gemengde gevoelens denk ik daar aan terug. Toen was de schok enorm terwijl nu meer de gelatenheid overheerst en het idee dat we nog geen stap vooruit zijn en de vooruitzichten alleen maar minder hoopvol.

De controle in Rotterdam was op zich goed. Onder invloed van de chemo zijn al zijn bloedwaarden wel gedaald: hb 5,1 leuco's 4,6 en bloedplaatjes 50. Zondag is de laatste dag dat Mattijs chemo moet slikken. Dan mag hij weer fijn een weekje dexamethason slikken (een soort prednison). het enige voordeel hiervan is dat hij misschien weer wat meer eetlust krijgt, want met zijn eetlust is het op dit moment bar en boos gesteld.

10 December moet hij weer naar Leiden en pas 8 januari 2004 weer op controle in Rotterdam. Benieuwd wat het nieuwe jaar dan weer voor ons in petto heeft. We gaan met een beetje geluk eerst genieten van Sinterklaas, Kerst en Oud en Nieuw. Een half jaar geleden had ik niet gedacht dat we deze dagen met z'n vijven zouden vieren!

Dinsdag 16 december is de opname van het tv programma Na de diagnose. Peter en ik moeten dan voor de opname naar Alphen aan de Rijn. Wanneer het programma precies wordt uitgezonden weten we nog niet. We hebben gevraagd om het zo ver mogelijk achteraan in de serie te zetten, omdat we geen idee hebben hoe Mattijs zal reageren op het programma en met name op wat er allemaal in gezegd wordt. De filmopnames van het schoolkamp en van hier thuis zal hij wel leuk vinden om op tv te zien.

Verder is er op dit moment niet veel te melden. Hier in huis gonst het van de geheime activiteite. We hebben lootjes getrokken voor de surprises en op de kamers van de kinderen hangen overal kleden en handdoeken waar van alles achter verstopt is. Tot nu toe weet iedereen het goed geheim te houden. Leuk!

Voor degene die ik niet meer zie of spreek: een fijne sinterklaas alvast toegewenst en tot de volgende keer.